gamze çok güzel şiir çok beğendim 2015-12-21
Atatürk Diye Şiiri | beyzanur ceylan
Atatürk Diye
Kasımlar gelince bulutlar,
Yorgun düşer Ankara`ya.
Yüreğim kasım gelince,
Vurur sızlaya,sızlaya.
Analar,babalar,çocuklar,
Uyanır uykulardan ağlar.
Yücelerden bir şahin uçar,
Atatürk diye, Atatürk diye
Atatürk Diye şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler
Atatürk Diye Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Atatürk Diye Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 11 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 11 yorum yazılmış.
Benzer Atatürk Şiirleri
Ulu Önder Atatürk
Herkes umutsuzdu
Yapamaz diyordu
Sen onları dinlemedin
Düşmanları mahvettin
Herkes şaşkındı
Hayranlıkla bakakaldı
Bayraklar dalgalandı
Ülke düşmandan kurtarıldı
Atatürk Atatürk
Ulu önder Atatürk
Damarlarında vardı cesaret
DüşmanA oldu esaret...
Kaplan Kardeş, Betül Taşdemir
Örnek Al Atatürk'ü
Takdirle kutlarım Bilal'i
Örnek almış Atatürk'ü
Rehber edinmiş hilali
Yaşasın kalplerde ülkü
Kimdir diye sorma sakın
Yakın tarihe bir bakın
Saldırırken akın, akın
Düşmanı yenendir çünkü
Parçalanıp bölünürken
Çıkarak Samsun'a erken
Sivas ve Amasya derken
Yeniden yüceltti Türk'ü
Birlik için göster gayret
Sakın ola etme hayret
Büyük küçük onca devlet
Bizim topraklardı dünkü
Türksün; Türk gibi de yaşa
Adın yazılsın dağ, taşa
Yarın geçtiğinde başa
Adaletle yönet mülkü.
HALİL MANUŞ
Halil MANUŞ
Nöbetçi Millet
Yaradan hey Yaradan!
Dört yıl değil bin yıl geçse aradan
Sensin ateş diye kanımızdaki
Sesin ışık diye önümüzdeki!
Ey yanımızdaki
Beş on mermere, bir avuç toprağa sığan
Sınırsız mavi umman hey!
Yeni kıyılar bulur, yeni yarlar kazardın
Sen her köpürüp taşmanda;
Her konuşmanda
Milletin alın yazısını yeniden yazardın.
Bakışların inanmayanı ezerdi
Sağ kolun bir tırpana benzerdi:
Başlardı yurt tarlasında düşüncenin hasadı.
Cümlelerin ya örsten kalkardı
Ya çıkardı kından.
Başak saçların sarkardı harman alnından:
Halk, biçilmiş ekin gibi, düşerdi dizlerine.
Milyonlar katılırdı sözlerine
Mıknatısa koşan zerreler gibi.
Köhne kanaatler, köhne küreler gibi
Sözünde çarpışıp düşerdi.
Tam sustuğun gün kıyamet oldu
Tam konuştuğun anlarsa mahşerdi:
Rab, gökte "dinleyin" derdi meleklerine;
Yıldızlar girerdi yeni mahreklerine;
Nehirler kavuşurdu yeni denizlerine:
Halk biçilmiş ekin gibi düşerdi dizlerine.
Şimdi nöbetçi olmak için Anıtkabrine
Tamamlayabilmek için tavafını
Sarmış yalın kılıçlar gibi etrafını
Tutuyor nöbet.
Bu millet:
Bu, vaktiyle ayaklarını ummanlar yalayan
Bu, üç kıtayı atının nallarıyla damgalayan
Bu, Timur'u, Atilla'yı, Oğuz'u
Bu, Yıldırım'ı, Fatih'i, Yavuz'u
Bu, seni yetiştiren ulu millet.
Vakar ve haysiyetle dimdik
Uyanık, tetik
Anıtkabrinde tutuyor nöbet.
Dünya dönüp dolaşıp
Boğazlaşıp dalaşıp
Ergeç ve ancak
Milli misaklarda karar kılacak.
Ey en büyük usta!
Düşünen olmadı bu hususta
Senden evvel ve senden ileri.
İlk müjdeyi, ilk haberi
Senden almıştı cihan
Ta o zamandan
Anlayamadığına yansın.
Sen, dünyanın dönüp dolaşıp geleceği
Uğrunda milyonların seve seve öleceği
En büyük maksat için
Dünyaya ilk karşı koyansın.
Nasıl içimizdeysen bütün varınla
İşte öylece dünya davalarındasın!
O ışık saçların, o alev sözlerinle
O gök gözlerinle sen.
Ey ıssız geceler içinden
Bize eşsiz sabahı getiren!
Ey asırlardır dul bayrağın eşi
Ey geceyarılarımızın güneşi
Ey ışık saçlar
Ey yele kaşlar
Ey çekilmiş hançer bakışlar
Ey fikri döven şakaklar
Ey kalem parmaklar
Ey ay-yıldızlı el
Ey en güzel
Ey en büyük
Ey Atatürk!
Getir dudaklarını bir bir alnımıza koy
Dağlansın ateşinle bu soy.
Oy Atatürk oy...
İrkilmez Ata çocuğu irkilmez:
Zaptedilmez, Atam, zaptedilmez
Biz varken senin hisarının burçları:
Bakışlarımız kılıç uçları
Bekliyoruz devrimini biz.
Çökmeyeceğiz diz
İsterse hayat zehrolsun
İsterse refah kahrolsun
İsterse kurşun düşsün yanımıza belimize
İsterse geçinmek için bir dilim
Kuru ekmek geçmesin elimize.
Halel gelmez bizim ateşimize;
Dünya düşse peşimize
Yer sarsılsa yerinden
Ne senden geçeriz, ne senin eserinden.
Behçet Kemal Çağlar
Behçet Kemal Çağlar
Atatürk'ün Çocukluğu-2
Öğretmenimin sorduğu,
Atatürk'ün çocukluğu.
Sonra çok büyüdü ama
Tatmıştı oda yokluğu.
Çok akıllı öğrenciydi,
Okulunda birinciydi.
Sonra Ata oldu ama
O zaman yetim biriydi.
Çalışmıştı tarlasında,
Oturdu yer sofrasında,
Önce yurttaş idi ama
Önder oldu sonrasında.
Her gün çok kitap okurdu.
Büyüdü bir ordu kurdu
Büyük bir cesaret ile
Düşman karşısında durdu.
Kasım KAPLAN
Kasım KAPLAN