30 Ağustos’a Doğru 15 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
30 Ağustos’a Doğru 15
Yenilgiler de vardı,
Muharebeler ile
Afyon, Kütahya gibi,
Çok yerin düşmesiyle…
Eskişehir’im bile,
İşgal edilmiş hâlde,
Geri çekilmelerle,
Yunanlılar elinde…
Bir meclisim de vardı,
Kanun kural koymada,
Düşen yerler olunca,
Haber edip almada…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
30 Ağustos’a Doğru 15 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
30 Ağustos’a Doğru 15 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
30 Ağustos’a Doğru 15 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer 30 Ağustos Zafer Bayramı Şiirleri
Zafer
Anneler dindiriniz gönlünüzün yasını,
Düşman kaniyle sildik palamızın pasını,
Yeniden çizmek için vatan haritasını,
Kandan ve kıyametten bir sahneye çevirdik,
Gökleri çatırdayan bir vatan parçasını.
Anneler ağlamayın dönmeyenlerinize,
Vatan katillerini getirdik işte dize,
Dumlupınar üstünde yol ararken denize,
Çöktü savletimizden düşmanla dolu dağlar,
Gökler genişleyerek Akdeniz geldi bize!
Biz taze kanlarını hürriyetine katan,
Bir nesliz, ülkemizde biziz yegâne sultan,
Tanyeri nur alıyor muzaffer alnımızdan...
Karşımıza çıkmayın Akdeniz dalgaları,
Yolumuzu bekliyor yekpare ana vatan!
Kemalettin KAMU
Kemalettin KAMU
30 Ağustos’a Doğru 11
Bir yandan İtalyanlar,
Antalya ve Muğla’da,
Fransız ve Ermeniler,
Doğu Anadolu’mda…
Eskişehir, Kütahya,
Amasya’ya girmişler,
İngiliz güçlerince,
Bir hesap içindeler…
İşte tam bu durumda,
Mustafa Kemal çıkar,
Nerede Türk var ise
Direnişe hazırlar…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Atatürk'ün Ankara'ya Gelişi 3
Biz, yenilir yenilmez birinci cihan harbinde,
Her bir millet doluşmuştu Sevr bahanesinde,
Ardından da işgaller her bir millet ülkeme,
Toprak kapma şeklinde katılmış içlerime,
Ata’mızsa Samsun’dan başladı çalışmaya,
Savunma şekli dâhil planlar oluşturmaya…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kimdim?
Maziye sor, ecdadımı söyler sana kimdi;
Bir bitmez ufuktum, küre vaktiyle benimdi.
Tufanlar, alevler beni bir kal'a sanırdı;
Taçlar uçuşur, dalgalanır, parçalanırdı.
Kahhâr atımın kanlı, kıvılcımlı izinde;
Bir başka denizdim ebediyyet denizinde.
Çarpardı göğün kalbi hilâlin avucunda;
Titrerdi yerin talihi merminin ucunda.
Günler, elimin çizdiği yerlerden akardı;
Üç kıt'ada korkunç atımın izleri vardı.
Üstünde uçarken o nişîbin bu firâzın,
En şanlı, şehâmetli hükümdarına arzın.
Tek bir bakışım sanki inayetti, keremdi;
İklîli hediyyemdi, arazisi hîbemdi.
Hançerdi hayâlim, bütün akvam ona kındı;
Baştan başa dünyâ bir esîrimdi; kadındı.
Asabına nabzımdaki ahengi verirdim?
Kasd eylediğim şekli verir, rengi verirdim.
Dünyâ bilir iclâlimi ben böyle değildim;
Ben, altı asırdan beri bir kerre eğildim!
Mithat Cemal KUNTAY
Mithat Cemal KUNTAY