15 Temmuz Onurum 2 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
15 Temmuz Onurum 2
Hainlik çöreklendi yılandan da aşağı,
Nefis, ondan utandı olamazdı bayağı...
Vatanımı düşürmek için kurmuş bir ağı,
Akıllanamaz bir tür çeksen dahi dayağı...
Şükür Rab yardımcımız özgürlük günümüzde,
15 Temmuz onurum vatanın her yerinde...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
15 Temmuz Onurum 2 eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
15 Temmuz Onurum 2 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
15 Temmuz Onurum 2 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer 15 Temmuz Demokrasi ve Milli Birlik Günü Şiirleri
15 Temmuz Demokrasi Bayramı 12
Biz, onurlu milletiz biz, şerefli kullarız,
Biz, Hakk'a imanlıyız biz, Rab'be inanırız...
Yolumuz demokrasi alınmış kararımız,
Oylarla belirlenir bütün yarınlarımız...
Sen ki bomba yağdırdın millet meclisimize,
Cumhurbaşkanımıza, halka, milletimize...
Sen ki tankla yürüdün kırdın yüreğimizi,
Sen ki helikopterle yıktın milletimizi...
Senin yolun hainlik senin yolun nefretmiş,
Affedilmeyeceksin halk seni lanetlemiş...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
15 Temmuz Onurum 7
Onurum yoksa yokuz Rabbimizin katında,
Şahsiyetsiz yaşanmaz insanlar arasında...
Bir örgüt ki ihanet her şeyiyle ihanet,
Bir yandan yüreksizlik bir yandan kin ve nefret...
Halkımsa aslan dolu katlanamaz haine,
Türk'ün düşmanlarına onur zedeleyene...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
15 Temmuz Demokrasi Bayramı 13
Ne bu kahpe tavır ne bu iğrenç davranış,
Zulüm mü adet olmuş nefsinden alır alkış?
Yürekler mi hormonlu kalpler mi GDO'lu?
Merhamet beton ya da vicdan ruhla sorunlu...
Kesmekle köprüleri yıkmışsın yürekleri,
Bu ne hain bir mantık ki tıkar tüm nefesleri...
Birikmiş nefretlerin yakacak bedenini,
Yok, olmuş gideceksin tanımadın Rab'bini...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
İlk Kurşun Destanı
...ilk kurşunu atan yiğit Ömer'e rahmet ve minnetle...
Bozkırın ortasında zifirî bir geceydi
Dostu dosta erdiren ölüm iki heceydi
Yiğit çıktı meydana, tanklar ölüm kusarken
Son sözü o söyledi, sağır dünya susarken
Akla gelmeyen işler, o gece başa geldi
Tetiği çekti Ömer, hainler tuşa geldi.
'Terzi'ler söküğünü o gece dikemedi
Hıyanet mahfilleri, 'demir'i bükemedi
Bir an olsun gözünü kırpmadan öldü(n) yiğit!...
Gönül bahçelerinde açmamış güldü(n) yiğit!...
Başkent semalarından ölüm kustu tayyare
Son nefesi verirken tebessüm etti(n) yâre
Otuz pare gül oldu, otuz kurşun o gece
Hasretin yangınında kül oldu iki hece
Şehidin hazin göçü, yürekleri dağladı
Güller boynunu büktü, karanfiller ağladı
Bayrak kanla sulandı, sanma ki yiğit düştü
Cennet bahçelerinde, kurşun güle dönüştü
Gazan mübarek olsun, ey Yusuf yüzlü yiğit!...
Vuslatın keyfini sür, vatana sözlü yiğit!...
Küfrün emellerini o gece parçaladın
Dua ve aminlere karıştı kutlu adın
Al bayrağı sarsınlar gül kokulu yarana
Melekler zemzem döksün, kurumuş matarana
Öfkenle bayraklaştın, sılası Bor yiğidim!...
Ey Allah'ın arslanı, yüreği kor yiğidim!...
Şanlı direnişimiz ders olsun şebeklere
Hadlerini bildirdin vatansız köpeklere
Yaralı gönüllere sultan oldun ey yiğit!...
O zifirî gecede bir tan oldun ey yiğit!...
İman denen mermiyi, namlulara sürdün sen
Batı uşaklarının defterini dürdün sen
Küstah palikaryaya dersini verdin Ömer!
Peygamber-i Zîşan'ın yurduna erdin Ömer!
Neron yaktı vatanı, ateşi söndürdün sen
Türk'ün kara bahtını, talihe döndürdün sen
Şahadet rayihası yayılıyor parkandan
Asım'ın kutlu nesli, yürüyecek arkandan
Kumpasları bozdun sen, rüyası kutlu yiğit!...
Son destanı yazdın sen, mayası kutlu yiğit!...
M. NİHAT MALKOÇ
M. NİHAT MALKOÇ