Ad olmamasına karşın, kişi, özlük, gösterme, soru ve belirsizlik kavramları vererek varlıkların yerini tutan (ad yerine kullanılan) sözcük. Zamir sözcüğüyle eş anlamlıdır.
Örnek:
ben, sen, o, biz, siz, onlar, kendim, kendileri, bu, şu, o vb.
Örnek:
"Herkesin kendine göre bir zevki vardır. Bazıları bahçeyle ilgilenmek, güzel çiçekler yetiştirmek ister, bazıları da adam yetiştirmekten hoşlanır."
Atatürk
Adıllar dört türe ayrılır. Bunlar; kişi adılları, işaret adılları, belgisiz adıllar, soru adıllarıdır. Türkçede adıl işlevi gören ekler de vardır.
Örnek: Benim kitaplarım çok yeni, seninkiler eski.
